Η Αργεντινή το 2002 με την καθοδήγηση του ΔΝΤ έριξε κατακόρυφα το βιοτικό της επίπεδο, αποδέσμευσε το νόμισμα της από το Αμερικάνικο Δολάριο, επέστρεψε στο Πέσο και σταδιακά μετά από μια 10ετία κατάφερε να βγει ξανά στις αγορές. Η μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι πριν βγει από το Δολάριο η Αργεντινή είχε χρέος μόλις 50% στο ΑΕΠ και όχι 165% που έχει η Ελλάδα σήμερα. Όταν η Αργεντινή βγήκε από το δολάριο το χρέος της εκτοξεύθηκε από το 50% στο 170%. Πόσο λοιπόν θα εκτοξευθεί το Ελληνικό χρέος αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ? Το παραπάνω ερώτημα μάλλον πρέπει να το αναλογιστούν όλοι εκείνοι που εμφανίζουν την αποδέσμευση της Ελληνικής Οικονομίας από το ευρώ ως σωτήρια...

 

Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που για πολλές δεκαετίες αδιαφορούσε για τις εξελίξεις στις διεθνείς αγορές. Αδιαφορία που είχε ως συνέπεια την εν γένει έλλειψη της ανταγωνιστικότητας της πραγματικής οικονομίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Ελλάδα εξάγει σήμερα σε αξία το 10,4% του ΑΕΠ της όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι περίπου στο 34,2%. Για 10ετίες, κάθε 1.000 ευρώ εξαγωγών αντιστοιχούσαν σε 2.500 ευρώ εισαγωγές. Σαν αποτέλεσμα τα εμπορικά ελλείμματα της χώρας διογκώθηκαν ιστορικά, ενώ τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού που δημιουργήθηκαν χρηματοδοτήθηκαν με νέο Δημόσιο Χρέος. Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, η αδιαφορία της Ελλάδας για τις διεθνείς αγορές χρηματοδοτήθηκε ιστορικά με Δημόσιο Χρέος. Σήμερα όμως το Δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 165% του ΑΕΠ και δεν αφήνει πλέον άλλα περιθώρια για αδιαφορία. Παρουσιάζεται γιατί δεν αποτελεί λύση η περαιτέρω μείωση του βιοτικού επιπέδου και η επιστροφή στη δραχμή αλλά και γατί αποτελεί μονόδρομο ο κατακερματισμός της γραφειοκρατίας και η εξειδίκευση της Ελληνικής Οικονομίας σε κλάδους με υψηλή προστιθέμενη αξία όπως η υψηλή τεχνολογία.

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ

Σε αυτό το πλαίσιο η Ελληνική Οικονομία καθοδηγούμενη κυρίως από τις βουλές ξένων οικονομικό-πολιτικών παραγόντων προσπαθεί να γίνει ξανά ελκυστική στις ξένες αγορές. Πώς όμως το προσπαθεί? Τι είναι αυτό που τελικά ψάχνουν οι ξένοι επενδυτές και που πρέπει να τους προσφέρει η Ελλάδα? Έχει καθιερωθεί η άποψη σήμερα ότι η σωτηρία μπορεί να προέλθει από την μείωση του βιοτικού επιπέδου και άρα του εργατικού κόστους. Που όμως έχει γίνει αυτό με επιτυχία? Πολλοί χρησιμοποιούν ως παράδειγμα την Αργεντινή. Η Αργεντινή το 2001 με την καθοδήγηση του ΔΝΤ έριξε κατακόρυφα το βιοτικό της επίπεδο, αποδέσμευσε το νόμισμα της από το Αμερικάνικο Δολάριο, επέστρεψε στο Πέσο (με υποτίμηση 70%) και σταδιακά μετά από μια 10ετία κατάφερε να βγει ξανά στις αγορές. Η μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι πριν βγει από το Δολάριο η Αργεντινή είχε χρέος στο ΑΕΠ μόλις 50% και όχι 165% που έχει σήμερα η Ελλάδα. Όταν η Αργεντινή βγήκε από το δολάριο το χρέος της εκτοξεύθηκε από το 50% στο 170%. Πόσο λοιπόν θα εκτοξευθεί το Ελληνικό χρέος αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ? Ποιο θα είναι το ποσό που θα πρέπει να πληρώνουμε ετήσια σε τόκους υφισταμένων δανείων αν γυρίσουμε στην δραχμή -και αυτή υποτιμηθεί περίπου 60% όπως είναι λογικό και αναμενόμενο? Τα παραπάνω ερωτήματα πρέπει να τα αναλογιστούν όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η λύση ανταγωνιστικότητας θα πρέπει να προέλθει από την αποδέσμευση της Ελληνικής Οικονομίας από το ευρώ. Ας μην ξεχνάμε ότι πλέον το Δημόσιο Χρέος δεν περιλαμβάνει απλώς κρατικά ομόλογα όπως πριν μερικά χρόνια που μπήκαμε στο ΔΝΤ. Το Ελληνικό χρέος σήμερα εμπεριέχει διακρατικά δάνεια και δάνεια προς το ΔΝΤ τα οποία διέπονται από το ευνοϊκό για τους δανειστές Αγγλικό Δίκαιο και θα πρέπει αποπληρωθούν σε κάθε περίπτωση.

 

 

ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Η λύση στον γρίφο της ανάκαμψης της Ελληνικής Οικονομία μπορεί να προέλθει μόνο αν πραγματικά αφουγκραστούμε τις ανάγκες των ξένων αγορών και τις λογικές από τις επιθυμίες των ξένων επενδυτών. Οι ξένοι επενδυτές σε μια σειρά ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί τονίζουν ότι θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα αλλά δεν σκοπεύουν να το κάνουν τώρα. Τι είναι όμως αυτό που απομακρύνει τις ξένες επενδύσεις και στερεί τις σωτήριες νέες θέσεις εργασίας?

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε:

-Αβεβαιότητα φορολογικού περιβάλλοντος που αλλάζει σχεδόν κάθε χρόνο ενώ θα έπρεπε να παραμένει σταθερό σε ορίζοντα 10ετίας

-Υψηλό συστημικό ρίσκο της οικονομίας εξαιτίας του Δημόσιου υπερδανεισμού αλλά και των προβλημάτων ρευστότητας στον εγχώριο τραπεζικό κλάδο.

-Πολυπλοκότητα νομοθετικού περιβάλλοντος που διέπει τον χώρο των επενδύσεων και την ειδικά σε ότι αφορά στην λήψη αδειών (barriers to entry / exit).

-Υψηλή γραφειοκρατία που καθυστερεί απελπιστικά τις νέες μεγάλες και μεσαίες επενδύσεις και απογοητεύει όποιους θέλουν να επενδύσουν άμεσα στη χώρα.

-Υψηλή διαφθορά στις συναλλαγές με το Δημόσιο ως αποτέλεσμα της υψηλής γραφειοκρατίας.

-Έλλειψη ευελιξίας στην αγορά εργασίας (αναφέρεται αν και έχει πλέον εκλείψει)

-Έλλειψη ισχυρής εσωτερικής αγοραστικής δύναμης που συνεπάγεται σε χαμηλή ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών. (είναι ειρωνικό ότι εμείς προσπαθούμε σήμερα να σωθούμε μειώνοντας το βιοτικό μας επίπεδο και άρα την εσωτερική ζήτηση)

Αυτό που πρέπει να κάνει άμεσα η Ελλάδα για να προσελκύσει νέες επενδύσεις και κατά συνέπεια νέες θέσεις εργασίας είναι να δαμάσει αποφασιστικά το τέρας της γραφειοκρατίας που νομοτελειακά συνεπάγεται και σε διαφθορά του Δημόσιου Τομέα. Δυστυχώς η βασικότατη αυτή παράμετρος οικονομικής σωτηρίας δεν είναι προτεραιότητα από καμία μεγάλη πολιτική δύναμη σήμερα. Η μείωση της γραφειοκρατίας δεν κοστίζει ούτε ένα ευρώ ενώ αντίθετα μπορεί να μειώσει αποφασιστικά το κόστος λειτουργίας του Ελληνικού Δημοσίου. Γι’ αυτό λοιπόν είναι καιρός να δαμάσουμε την γραφειοκρατία και να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο το βιοτικό μας επίπεδο. Μικρότερο βιοτικό επίπεδο σημαίνει μικρότερο ΑΕΠ και αύξηση του Δημοσίου Χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Το ύψος και η νέα δομή του Δημόσιου Χρέους καθιστά απαγορευτική την περαιτέρω μείωση του βιοτικού επιπέδου που επίσης συνεπάγεται σε αύξηση της ανεργίας και μείωση της φοροεισπρακτικής ικανότητας του Δημοσίου.

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΡΕΛΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Μερικές ιστορίες τρέλας για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα. Σε πρόσφατο γεγονός, για την ίδρυση ενός τυροκομείου σε κάποιο νησί του Αιγαίου χρειάστηκαν οι θετικές γνωματεύσεις δεκατριών (13) αρχαιολογιών. Επιπρόσθετα υπήρχαν μια σειρά άλλων αδειών (όπως μελέτη περιβαντολογικών όρων, άδεια ίδρυσης, άδεια λειτουργίας κτλ) μέχρι τελικά ο εν λόγω επενδυτής να καταφέρει καν να αιτηθεί την τελική άδεια εγκατάστασης. Το πιο παράλογο είναι δε ότι για να επιδοτηθεί η συγκεκριμένη μονάδα το Ελληνικό κράτος απαιτεί την ύπαρξη της άδειας εγκατάστασης την χρονική στιγμή της υπαγωγής της επένδυσης σε καθεστώς ενίσχυσης. Αν δηλαδή δεν έχει εκδοθεί τότε η άδεια εγκατάστασης η επένδυση δεν θα χρηματοδοτηθεί και συνεπώς δεν θα πραγματοποιηθεί. Αν δηλαδή μια κρατική υπηρεσία καθυστερήσει στις υποχρεώσεις της το Ελληνικό κράτος θα τιμωρήσει όχι την υπηρεσία αυτή αλλά τον επενδυτικό φορέα που είναι ουσιαστικά το θύμα και όχι ο θύτης. Το Ελληνικό κράτος όμως ουσιαστικά τιμωρεί τον ίδιο τον εαυτό του (και συνεπώς όλους εμάς) αφού χάνει την ευκαιρία για νέες θέσεις εργασίας, για φόρους, για εξαγωγές, για ένσημα του ΙΚΑ και μια ευκαιρία για λιγότερα επιδόματα ανεργίας.

Σ’ ένα άλλο παράδειγμα προ διετίας, μια Ελληνική εταιρεία υψηλής φαρμακευτικής τεχνολογίας χρειάστηκε 18 μήνες για να λάβει την άδεια λειτουργίας της νέας της μονάδος -απλά επειδή η υπάλληλοι της αντίστοιχης Νομαρχίας δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τι ακριβώς είναι η βιοτεχνολογία. Αποτέλεσμα ήταν να χαθούν προ-συμφωνημένες ετήσιες εξαγωγές ύψους 15 εκατ. ευρώ σε ΗΠΑ και Γερμανία, και φυσικά οι αντίστοιχοι φόροι για το Ελληνικό κράτος.

Τέλος, αναφέρεται ότι στην χώρα με το μεγαλύτερο δυναμικό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στον κόσμο, για να φτιάξει κάποιος ένα αιολικό πάρκο πρέπει να περιμένει πάνω από 18 μήνες για να λάβει απλώς την απαιτούμενη άδεια εγκατάστασης.

 

Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΩΣ Η ΜΟΝΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Πολλές φορές έχουμε εξηγήσει και αναλύσει από το Capitalinvest γιατί η στροφή στην υψηλή τεχνολογία και γενικότερα σε επιχειρηματικές αγορές με μεγάλη προστιθέμενη αξία είναι η μόνη διέξοδος για την Ελληνική Οικονομία. Σε αντίθεση με ότι νομίζουν πολλοί, η υψηλή τεχνολογία δεν απαιτεί ως προϋπόθεση την ύπαρξη τεχνολογικών υποδομών. Για παράδειγμα η ανάπτυξη λογισμικού προσωπικών υπολογιστών (S/W) δεν απαιτεί κανένα άλλο πόρο από τον ανθρώπινο πόρο -την παρουσία δηλαδή χαρισματικών προγραμματιστών. Οι Έλληνες προγραμματιστές είναι από τους καλύτερους στον κόσμο και αυτή την στιγμή πρωτοστατούν σε παγκόσμιο επίπεδο στην ανάπτυξη εφαρμογών για κινητά τηλέφωνα (mobile apps) χωρίς καμία κρατική βοήθεια. Τι χρειάζεται να κάνει το Ελληνικό κράτος? Αρκεί να δημιουργήσει τα κίνητρα εκείνα για την προσέλκυση των ανάλογων μεγάλων επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας. Για παράδειγμα:

-Θέσπιση φορολογίας 5% για όλες τις εταιρείες πληροφορικής με τζίρο πάνω από 200 εκατ. ευρώ που θα μεταφέρουν την έδρα τους στην Ελλάδα.

Το όφελος φορολογικά θα είναι μικρό, το όφελος όμως αναπτυξιακά και σε επίπεδο απασχόλησης θα είναι τεράστιο. Κάτι παρόμοιο έχει κάνει η Κύπρος και έχει επιτυχημένα προσελκύσει πολλές μικρές και μεσαίες εταιρείες on-line. Το πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να πετύχει ανταγωνιστικότητα στην υψηλή τεχνολογία υπήρξε το αντικείμενο μιας μελέτης του Capitalinvest με την ονομασία «Νέα Οικονομία 2012-2016». Τα κυριότερα σημεία του σχεδίου αφορούσαν.

 

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

1. Δημιουργία αυτόνομου Υπουργείου Νέας Οικονομίας με παράλληλη απορρόφηση των σημαντικότερων κρατικών τεχνολογικών και ερευνητικών φορέων της χώρας.

2. Μετατροπή οκτώ (8) ΑΕΙ / ΤΕΙ με αντικείμενο κλάδους που δεν έχουν εφαρμογή στην Ελληνική Οικονομία σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα με υψηλή εφαρμογή στη Νέα Οικονομία.

3. Εισαγωγή του μαθήματος της Νέας Οικονομίας σε όλη την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στόχευση σε επαγγέλματα του μέλλοντος.

4. Δημιουργία οκτώ (8) επιχειρηματικών πάρκων εντός των Ελληνικών Πανεπιστημίων όπου θα στεγάζονται νέοι επιχειρηματίες που θα απασχολούνται αποκλειστικά στη Νέα Οικονομία.

5. Δημιουργία μιας νέας νομικής μορφής Επιχείρησης, της Νεανικής Επιχείρησης, για νέους έως 35 ετών και μακροχρόνια ανέργους που επενδύουν στη Νέα Οικονομία. Η Νεανική Επιχείρηση θα εξαιρείτε από τον ΟΑΕΕ για δύο (2) χρόνια και θα διέπεται από απλοποιημένο φορολογικό καθεστώς.

6. Κίνητρα επιδοτήσεων μέσα από το ΕΣΠΑ για τη δημιουργία 70.000 Νεανικών Επιχειρήσεων που θα απασχολούνται στη Νέα Οικονομία. Αλλά και 1.000 και πλέον τεχνοβλαστών επιχειρήσεων του διαδικτύου.

7. Επιδότηση της σύνδεσης στο διαδίκτυο σε νέους χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων αλλά και σε μακροχρόνια ανέργους.

8. Ενίσχυση της παρουσίας και της εξωστρέφειας των Ελληνικών Επιχειρήσεων στην αγορά των Βαλκανίων μέσω του διαδικτύου.

9. Εξοικονόμηση 200 εκατ. ευρώ ετησίως υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου μέσω της υιοθέτησης τηλεπικοινωνιακών τεχνολογιών διαδικτύου και της αντικατάστασης της χρήσης εμπορικού λογισμικού (commercial software) με τη χρήση δωρεάν λογισμικού (open-source software).

Μεταξύ άλλων προτείνεται η χρήση τεχνολογιών IP Phone και CMS (Citizen Management System).

► Κατεβάστε το σχέδιο Νέα Οικονομία 2012-2016 στον υπολογιστή σας σε μορφή Powerpoint

 

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Η μείωση της γραφειοκρατίας και η επικέντρωση της Ελληνικής οικονομίας στην υψηλή τεχνολογία θα μπορέσουν να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο που μας αξιολογούν οι ξένοι επενδυτές και μας βαθμολογούν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης. Αν ξεκινήσουμε σήμερα μετά από μερικά χρόνια θα μπορέσουμε όχι απλά να βγούμε από την κρίση χρέους αλλά να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ικανούς να διαμορφώσουν το βιοτικό επίπεδο σε ιστορικά ύψη ρεκόρ. Η επικέντρωση στην υψηλή τεχνολογία θα δώσει επίσης ένα όραμα στο εγχώριο εργατικό δυναμικό που σήμερα διακατέχετε από απαισιοδοξία και την επιθυμία της μετανάστευσης. Είναι σημαντικό να καταλάβουν όλοι ότι ο χρόνος κυλά αντίστροφα για την Ελληνική Οικονομία και δεν υπάρχει άλλος καιρός για αδιαφορία και αναβλητικότητα.

 

Γ. Πρωτονοτάριος

(ελεύθερη αναδημοσίευση) 

 

Investment & Technology Solutions

24/4/2012